Breaking free
Blijf op de hoogte en volg Anna
08 Oktober 2014 | Nepal, Chhapro
Dag 8, 8 okt 2014
Lieve Allemaal,
Vandaag gaan we de projecten bekijken met ze alle. Dus met Karen(australie), Julie, Renske, Terrance(NL), Miriam(NL) en ik natuurlijk. We gaan eerst lunchen in pepsi cola en het 'restaurant' heeft alleen fried rice gagahah. Dus nemen we er een fles Nepalese wijn bij die naar witte port smaakt en ook het perentage mee heeft.. Oepss! De VSN medewerkster is nu al geïriteerd en zegt dat we al geen tijd mee hebben om naar de Monkey tempel te gaan wat ze gister had belooft.. Verontwaardig zegen we dat we wel gaan en zij gaat niet mee.
Het eerste project is onder het VSN kantoor en is heel erg klein. Er zijn 6 kinderen en ze hebben ook vakantie, dus het is erg onuidelijk wat je daar kunt betekenen. De andere projecten zijn wt groter, maar ik heb het gevoel dat ik maar weinig kan betekenen voor de kinderen hier. Sunrise lijkt wel leuk, maar dat is al vol.
Nu we de projecten hebben gezien gaat Manita(van VSN) twee taxi voor ons regelen.. Ze overlegt met de chauffeurs en doet het voorkomen alsof ze ons voor 800 een goede deal aanbied. De andere stapen al in de taxi en zijn al wg als wij proberen de taxu chauffeur over te halen de meter aan te zetten.. Hij wordt boos en wil het niet dus stapen we uit. Gelukkig is Gelu(van VSN) nog in de buurt en die brengt ons naar een grotere weg waar we zelf onderhandelen met de taxi chauffeur. Het scheelt ons uiteindelijk maar 50 rupee, maar we begrijpen nu dat onderhandelen hier een must is als toerist, anders wordt je zeker weten afgezet. Je zou op de organisatie moeten kunnen vertrouwen en dat is nu zeker niet het geval.
Aangekomen bij de monkey tempel vergeten we het gedoe en staan we meteen in geniet stand(!), want we zijn klaar met de vervelende VSN 'guides'. We willen naar binnen om Renske en Miriam te zoeken, maar daar moet je 200 rp betalen en van buddanath weten we dat er altijd een om weggetje is. En ja hoor 5 meter verder loopt iedereen ongestoord naar binnen xD. We lopen rond en genieten van de aapjes(foto's maken althans) en het uitzicht. Renske en Miriam zijn nergens te bekennen dus trekken ons eigen plan en hopen ze later weer te vinden. In een klein binnenplaatsje zien we een groep jonge monnikjes en ze zijn echt super lief! Daarna gingen we de andere kant op naar de Stupha( een grote ronde witte bal met een gezicht erop). Ik vraag steeds of mensen mag fotograferen enzo, maar nu was het de eerste keer dat een jongen en zijn moeder met mij op de foto wilde xD tja... Blond haar enzo. Toen kregen we een smsje van Renske en vonden we ze terug een een restaurantje. Heerlijk zo'n hereniging en wat bleek nou, hun taxi had ze aan de andere kant van de monkey tempel afgezet! Hahahaha. Eind goed algoed vertrokken we naar Thamel, dit maal gezellig opgepropt met ze 5en in een kleine taxi.. Comfortable hahahaha.
Daar strijken we neer bij New Orleans, één van de vele toeristisch restaurants. De sfeer is heerlijk en ik bestel een hamburger, jummieee! Miriam krijgt te horen dat ze een is aangenomen voor ene baan en we vieren het met versierde brownies en de Nepalese versie van sterretje; kaarsjes! Hahah wel een erg leuk idee van Terrance. Moe en voldaan keren we met 5en in een overpriced taxi terug naar het Hotel.
Morgen ochtend hebben we een gesprek over de keuze van projecten, aangezien het nogal een gedoe is.
We beginnen met ze 5 nu echt een groep te worden en het is heel fijn om dit niet alleen te doen. We steunen elkaar en maken elkaar nu al sterker. Het klinkt heel kliché; maar samen komen we eruit. Het is zo bijzonder ondat hier leeftijd en achtergrond, maar een heel beperkt rol spelen, aangezien het niks meer betekend. Door het zien van Nepal ga je zoveel relativeren dat je veel anders gaat waarnemen. In het dagelijks leven had ik deze mensen nooit ontmoet, maar we delen alleen één passie: Reizen.
Soms gaat de tijd heel snel en op andere momenten lijkt de tijd wel stil te staan. Hoe dan ook ik geniet gewoon!
Greets from Kathmanduuuu.
Lieve Allemaal,
Vandaag gaan we de projecten bekijken met ze alle. Dus met Karen(australie), Julie, Renske, Terrance(NL), Miriam(NL) en ik natuurlijk. We gaan eerst lunchen in pepsi cola en het 'restaurant' heeft alleen fried rice gagahah. Dus nemen we er een fles Nepalese wijn bij die naar witte port smaakt en ook het perentage mee heeft.. Oepss! De VSN medewerkster is nu al geïriteerd en zegt dat we al geen tijd mee hebben om naar de Monkey tempel te gaan wat ze gister had belooft.. Verontwaardig zegen we dat we wel gaan en zij gaat niet mee.
Het eerste project is onder het VSN kantoor en is heel erg klein. Er zijn 6 kinderen en ze hebben ook vakantie, dus het is erg onuidelijk wat je daar kunt betekenen. De andere projecten zijn wt groter, maar ik heb het gevoel dat ik maar weinig kan betekenen voor de kinderen hier. Sunrise lijkt wel leuk, maar dat is al vol.
Nu we de projecten hebben gezien gaat Manita(van VSN) twee taxi voor ons regelen.. Ze overlegt met de chauffeurs en doet het voorkomen alsof ze ons voor 800 een goede deal aanbied. De andere stapen al in de taxi en zijn al wg als wij proberen de taxu chauffeur over te halen de meter aan te zetten.. Hij wordt boos en wil het niet dus stapen we uit. Gelukkig is Gelu(van VSN) nog in de buurt en die brengt ons naar een grotere weg waar we zelf onderhandelen met de taxi chauffeur. Het scheelt ons uiteindelijk maar 50 rupee, maar we begrijpen nu dat onderhandelen hier een must is als toerist, anders wordt je zeker weten afgezet. Je zou op de organisatie moeten kunnen vertrouwen en dat is nu zeker niet het geval.
Aangekomen bij de monkey tempel vergeten we het gedoe en staan we meteen in geniet stand(!), want we zijn klaar met de vervelende VSN 'guides'. We willen naar binnen om Renske en Miriam te zoeken, maar daar moet je 200 rp betalen en van buddanath weten we dat er altijd een om weggetje is. En ja hoor 5 meter verder loopt iedereen ongestoord naar binnen xD. We lopen rond en genieten van de aapjes(foto's maken althans) en het uitzicht. Renske en Miriam zijn nergens te bekennen dus trekken ons eigen plan en hopen ze later weer te vinden. In een klein binnenplaatsje zien we een groep jonge monnikjes en ze zijn echt super lief! Daarna gingen we de andere kant op naar de Stupha( een grote ronde witte bal met een gezicht erop). Ik vraag steeds of mensen mag fotograferen enzo, maar nu was het de eerste keer dat een jongen en zijn moeder met mij op de foto wilde xD tja... Blond haar enzo. Toen kregen we een smsje van Renske en vonden we ze terug een een restaurantje. Heerlijk zo'n hereniging en wat bleek nou, hun taxi had ze aan de andere kant van de monkey tempel afgezet! Hahahaha. Eind goed algoed vertrokken we naar Thamel, dit maal gezellig opgepropt met ze 5en in een kleine taxi.. Comfortable hahahaha.
Daar strijken we neer bij New Orleans, één van de vele toeristisch restaurants. De sfeer is heerlijk en ik bestel een hamburger, jummieee! Miriam krijgt te horen dat ze een is aangenomen voor ene baan en we vieren het met versierde brownies en de Nepalese versie van sterretje; kaarsjes! Hahah wel een erg leuk idee van Terrance. Moe en voldaan keren we met 5en in een overpriced taxi terug naar het Hotel.
Morgen ochtend hebben we een gesprek over de keuze van projecten, aangezien het nogal een gedoe is.
We beginnen met ze 5 nu echt een groep te worden en het is heel fijn om dit niet alleen te doen. We steunen elkaar en maken elkaar nu al sterker. Het klinkt heel kliché; maar samen komen we eruit. Het is zo bijzonder ondat hier leeftijd en achtergrond, maar een heel beperkt rol spelen, aangezien het niks meer betekend. Door het zien van Nepal ga je zoveel relativeren dat je veel anders gaat waarnemen. In het dagelijks leven had ik deze mensen nooit ontmoet, maar we delen alleen één passie: Reizen.
Soms gaat de tijd heel snel en op andere momenten lijkt de tijd wel stil te staan. Hoe dan ook ik geniet gewoon!
Greets from Kathmanduuuu.
-
09 Oktober 2014 - 16:59
Joke (de Buurvrouw):
Hoi Anna, heb net van je moeder de link van je blog gekregen en terwijl ik nog (op volgorde) je reisverslagen zit te lezen kreeg ik al 2 mails dat je nieuwe verslagen had geplaatst. Je schrijft ontzettend leuk en ik geniet van je verhalen. Heel veel plezier en ik blijf je volgen! Groetjes van je buuf! -
09 Oktober 2014 - 17:34
Itske:
You go girl!! :D Genietze nichtjelief <3 -
09 Oktober 2014 - 20:41
Joke:
Ik geniet van verre met je mee. M'n eerste yoga 'les'gehad, dit blijf ik dus doen, heerlijk. Liefs Joke -
09 Oktober 2014 - 21:39
Gwen Dumbar:
Hoi Anna,
Weet je dat ik door jouw blogs weer helemaal terug ben in het gevoel van 1987 toen ik daar woonde. Zelfs je ervaringen hoewel natuurlijk weer heel anders zijn zo herkenbaar. Die verwachtingen gestoeld op de manier waarop wij zijn ingeprent en de voor ons soms volkomen daarmee in strijd zijnde reacties van de Nepalezen. Onze kaders zijn soms zo anders dan die van hen.Ik hoop dat je een beetje voldoening gevend project vindt.
In ieder geval hebben jullie Swayambunath toch op eigen initiatief gezien, denk ik
Onderhandelen is zeker een zaak, maar het was indertijd tevens de gewoonste zaak van de wereld dat je als blanke dubbel zoveel betaaldals wanneer je Nepalees bent. Eens werd ik getrakteerd op een museumbezoek door een Nepalese arts en hoewel hij voor mij wilde betalen moest hij voor mijn kaartje toch 2 of 3x zoveel betalen.
Dank voor je blog weer en wij genieten zo met je mee. Liefs van ons, Gwen
-
11 Oktober 2014 - 18:13
Droo:
Annaa, echt een leuke blog was dit!!
Super leuk dat je dingen anders gaat zien, I know the feeling hahah
Love youuuu and have a great time xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
