Dag 10, 10 okt 2014

Hallo lezertjesss,

Natuurlijk als ik deze ochtend wakkee wordt heeft er weer een nieuwe spin zoch gevestigd in de hoek van het plafond.. Maar goed het lijkt erop dat hij daar de rest van de dag blijft :) no worries! Deze ochtend gaat sloom voor mij en Jenniffer, terwijl Meredtih al opweg gaat naar Thamel. Na een heerlijke douche vraagt Chan of ik mee ga naar zijn kinderdagverblijf. Het is daar echt superschattig! En we hebben een goed gesprek over de engelse lessen en dat ik ook wat anders mag geven zoals wiskunde als ik me dar beter bij voel! En dat is echt een opluchting, want me engels is goed en toch niet zo goed als dat van een native speaker. Dus dat maakte me wat onzeker.

Daarna kan ik met Chan en de chinezen weer mee naar de Stupha en deze keer verteld Chan me van alles over de grote witte bol. Het schijnt dus dat er iets in zit, maar je kan er niet bij. Het is een soort van mysterieuze schat en niemand weet wat het is!! Vervolgens wil ik een presentje voor thuis kopen en doordat Chan erbij is krijg ik een veel betere prijs! Vorige keer dat ik hier was vroeg een vrouw 2200 rupee voor een klein zijde sjaaltje war iedereen met handen aan had gezeten.. Dus nee dankje! Doordat je hier met een local bent gaan ze je niet oplichten anders brengt die local geen touristen meer naar die winkel. Super fijn dus! Vervolgens helpt Chan me met et kopen van een simkaart en dat ie hier ook echt super goedkoop! Ik betaal 150 rupee(€1=npr120 ong) en daarvoor krijg ik 60 smsjes, 40 bel min en 50 mb's elke maand gratis, plus 50 nrp vrij besteedbaar en ik krijg een bonus. Dat is toch insane!!! Voor een euro dat elke maand gratis.. Dat zul je niet zien in NL. Ik vraag ernaar en dat komt dus omdat Nepaleze zoveel bellen, dat ze meer dan 40 min per dag bellen!

We gaan terug naar het kinderdagverblijf om de kinderen naar huis te rijden en dan ga ik naar huis. Jenniffer is de hele dag thuis gebleven vanwee de migraine, maar ze voelt zich beter en we praten echt voor 3 uur tot we gaan eten. Daarna geeft ze me een patch die ik 's nachts op me arm kan doen, omdat ik last heb van me schouder. Zo slim als ik ben heb ik waarschijnlijk mijn rugzak verkeerd opgetild en zonder het te voelen een spier verrekt. :/

Oohja de spin zit nog steeds in zijn hoekie! Dus ik kan veilig gaan slapen en morgen naar Bhaktapur :)

Byee byee x