Kurtha Suruwel
Blijf op de hoogte en volg Anna
12 Oktober 2014 | Nepal, Jorpati
Hello students of life,
Vandaag heb voor het eerst sinds een lange tijd weer uitgeslapen! Tot 9 uur.... Ja dat is uitslapen hier! Haha. Het is vandaag zondag en ons klooster heeft dan nog weekend, maar het klooster van Jennifer heeft weekend op vrij/za, dus zij geeft wel les vandaag. We gaan bij haar kijken en ik ben meteen in de ban van de monnikjes! Ze zijn zo lief en beleefd! Je merkt alleen wel al meteen dat er een enorm verschil in niveau is, waardoor sommigen het amper kunnen volgen en anderen al verveeld zitten te wachten. Maar goed daar kun je niks aan veranderen. Ook zie je dat dit klooster ouder en slecht onderhouden is, want het klas lokaal is rond uit smerig! Tijd voor een opknapbeurt!
Terug van de les doe ik een poging tot kleding wassen en kom ik er achter dat het spul wat ik heb gekocht bleek is -___-. Lekker bezig Anna! Ik kan gelukkig van iedereen lenen en met een mengeling van zeep wordt het ook schoo! ^^
Dan is het eindelijk tijd voor Kurtha suruwel shoppen!!! Aah super excitedddd! Kurtha is het shirt en suruwel de broek van een typisch Nepalese outfit en onze host moeder gaat met ons mee om ons te helpen. Ik weet nu achteraf al dat het zonder haar niet was gelukt! Ze brengt ons naar een stoffen winkeltje en het is tijd om kleuren en patronen te kiezen. Ik ben er redelijk snel uit, maar voor Jennifer en Meredith kost het wat meer tijd. Tegen de tijd dat ze klaar zijn besluit ik nog een 2de broek erbij te doen. De stoffen verkoper is erg aardig en ik als 18-jarige blondine val wel op. Na dat ik voor 2000 NPR de stoffen heb aangeschaft (we kregen korting, maar we zullen nooit weten of het echt goedkoop was) gaan er door naar de kleermaker. Hij meet van alles op en wij geven onze wensen door met behulp van Tseten, onder het toekijkend oog van ons voorrang verlenend publiek :) we krijgen een roze velletje mee en over drie dagen kunnen we onze outfits ophalen (woensdag dus)!
Als we via buiten weer richting huis gaan worden we door de stoffen verkoper uitgenodigd voor thee. Natuurlijk hartstikke gezellig en beide zijden maken een aantal foto's. Voor onbekende reden willen ze mij op de foto met een groen sjaaltje met belletjes! Hahah ik moet er aanwennen dat ik hier gewoon erg opval. Tseten heeft wat haast om naar huis te gaan en voelen ons wat schuldig dat we zoveel van haar tijd hebben bezet. Oftewel het bekokstoven van een plannetje om wat terug te doen begint :)
Vol enthousiasme keer ik terug naar huis, waar Jennifer me een tosti kaas aanbied. Daar zeg ik geen nee tegen!!! Pfoe wat smaakt dat GOEDDD, ik had niet door dat ik kaas zo kon missen.
Na het avond eten wat ook heerlijk is, genieten we van de heerlijk onverstaanbare tv, waar we goed om kunnen lachen. Tot de vermoeidheid toeslaat en ik me bed weer inkruip!
Vanavond trouwens even ooggetuigen geweest van een lief familie momentje :)
Groetjes Annaaa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley