Pokhara. Meditation course

Dag 31/32/33, 31 oktober en 1/2 november

Vrijdag ochtend kan ik weer is uitslapen maar het gaat niet van harte. Ik ontbijt in het centrum en neem mijn tijd naarmate de tijd verstrijkt komen er wat mensen binnen druppelen voor de cursus en gaan er wat mensen weg om plaats te maken. Ik neem een douche die overwegend koud is en dan ontmoet ik mijn kamergenootje voor het weekend :) Ze heet Kasha( als je het zo schrijft) en komt uit Polen maar heeft nu al 2 jaar in NL gestudeerd, wat een toeval! Ik ga erop uit voor het middag eten om Pokhara wat te verkennen en me alvast wat te verdiepen in de trekking. Ontdek maar weer is dat als je hier iets besteld je nooit krijgt wat je verwacht! Tegen 2en terug naar het yoga centrum en het is behoorlijk vol! Vervolgens zitten we voor de kennismaking met ze alle ongemakelijk aan een tafel met ons kopje thee of koffie... Al snel is er iemand die een beetje de leiding neemt(zo gaat dat meestal) en de stemmen komen los. Iedereen stelt zich voor en we komen tot de conclusie dat er 6 Nederlanders een paar Israëliërs, een Belg, een Pool, Australiër, Columbiaan en nog wat mensen zijn. Heel duidelijk is ook meteen dat ik de jongste ben. Kasha me kamergenoot komt nog het dichtste in de buurt. De andere Nederlanders zijn wat stellen op leeftijd erg gezellig, maar ik merk al snel dat ik het eigenlijk minder leuk vind dat er zoveel Nederlanders zijn, ook omdat stellen toch anders in een cursus staan dan een individu. Bij mezelf merk ik dat deze cursus een ochtend wandeling langs het meer verijst anders word ik naar verloop van tijd steeds slaperiger.

Dit weekend krijgen we lessen over Buddhisme, yoga en medditatie, ik verder niet over ga uitweiden. Op vrijdag is iedereen nog terug houdend, maar op zaterdag merk je al snel wie zich hier echt voor openstellen en wie niet. Wie al vast geroest zitten in eigen geloven en wie niet! Wie de neiging hebben dominant te zijn en niet. Zo vindt ik niet alleen de cursus leerzaam interessant en een openbaring, maar ook de mensen om me heen. Ik voel me op me plek en geniet van elk moment. Ik probeer het beste uit mezelf te halen en voer goede gesprekken met een paar mensen. Het gaat toch weer vaak over de verbazing dat ik zo jong ben.. Maar ach dat hoort erbij. Jong zijn voelt zeker niet als een belemmering in deze, maar zorgt er eerder voor dat ik toegankelijker ben voor de wijze lessen die ik tegemoet ga ( sorry klinkt wat zweverig). Naarmate het weekend verstrijkt vind ik steeds meer dingen uit het Buddhisme die al toepasbaar zijn op mijn eigen leven.

Ik ga proberen dit weekend en de mensen nooit meer te vergeten. De lessen en momenten waren geweldig en ik heb er ontzettend van genoten. Dit betekend niet dat ik nu bekeerd ben tot een geloof, zeker niet! Het is trouwens maar een kwestie van kijken of je Buddhisme een geloof of een een levenswijze vindt, want daar is geen feit over vastgesteld. Ik haal uit het Buddhisme wat ik zelf snap en belangrijk vind en de rest laat ik voor wat het is en daar moedigt Marie ons ook steeds op aan. Marie is de Australische vrouw die de meditatie en Buddhisme lessen geeft. Toch fijn van een westerse, want dat lijkt het toegankelijker en duidelijker te maken. Zeker het feit dat ze een native speaker is en dus verstaanbaar engels praat anders dan de yoga leraar, waar ik geen snars van beschrijf. Nee voor de yoga hoef je dit weekend niet te doen. Ga ik liever naar Dro dr moeder ;).

Het eten hier is trouwens super lekker!! En weer is wat groenten dat geeft me weer een opkikker want ik heb te kampen met een behoorlijk vitamine te kort.

Laat snel meer van me horen! Groetjes Anna x